YAKTI BENİ
Gözlerinin karası
Oldu yürek yarası
Bu gönül macerası
Yaktı beni
Ne oldu ne oldu
Arayıp beni buldu
Oda senin kulundu
Yaktı beni
Sarılıp öptü beni
Etmişti aşk yemini
Görmedim böylesini
Yaktı beni
GÖNÜL YORGUNU
Sebepsiz bu dargınlığımız
Günah değil mi ayrı kalmamız
Mümkün değil sevgilim
Aşkımızı unutmamız sevgimizi unutmamız
Önce beni sevip de
Sonra bir başka oldun
Sanki kimse kalmamış gibi
Geldin de beni buldun
Sen hayatta sevilmiş
Ya sevilmemiş birisin
Ya çok gün görmüş
Ya görmemiş birisin
Sen açtın kalbime
Bu kapanmaz yarayı
Tanıtamadım sana
Beyaz ile karayı
Ne aradın sevgilim
Ne sordun halimi
Anlamadın sevgimi
Acı doluyum
Tanrım sana da versin
Karşılıksız sevgiyi
Sende çek bu çileyi
Dermansız derde tutul
Sev de sende unutul
Gel bende bul çareyi
Talihine darılmış
Umutlara sarılmış
Sevmişte terk edilmiş
Bir gönül yorgunuyum
Aşk yolunda ezilmiş
Üzülenle üzülmüş
Yüreğinden vurulmuş
Zalimin mahkumuyum
SEN MUTLUSUN BEN PERİŞAN
Bir gün bir köşede sızıp kalırsam
El tanımasa da sen tanır mısın
Sorsalar sana kimdir bu diye
Bakıp yaktığından utanır mısın
Sen mutlusun ben perişan
Yıkılmazdım sevmiş olsan
Unuturdum belki seni
Senin gibi kalpsiz olsam
Beni bu hallere düşüren sensin
Yurdumdan yuvamdan ayıran sensin
Sanki yaptıkların yetmezmiş gibi
Gidip başkasına yar olan sensin
SENDE BİLİRSİN
Sende bilirsin sende bilirsin
Sende çektiğin zamanlar
Ne gördün ne yaşadın ki
Bu yalancı dünyada
Böyle burnun havada
Riyakar olmanın anlamı var mı
Beni sevdiğinde söyle yalan mı
Bir gün düşeceksin eyvah diyeceksin
Hep böyle olmuştu sende bilirsin
Yetmiyor mu benim çektiğim
Sen hiç böyle değildin
Nedir senin bu halin
Uzaktan geçer oldun ne aradın ne sordun
Bensiz mutlumu oldun
SANA BENZİYOR
Bir dua oldu adın
Dudağımdan düşmüyor
Kokladığım goncalar
Tıpkı sana beziyor
Menekşeler laleler
Baharı müjdeliyor
Rengarenk güzellikler
Tıpkı sana benziyor
Şarkım oldu bak ismin
Bülbüllerde söylüyor
İncecik nağmeleri
Tıpkı sana benziyor
|
BENİM HAYATIM
Bazen ağlamakla bezen gülmekle
Bazen sevilmekle bazen sevmekle
Bazen de ansızın terkedilmekle
Böyle gelir geçer benim hayatım
Gün olur her şeye isyan ederim
Bu benim silinmez hayatım derim
Belki bir gün bana döner sevdiğim
Beklemekle geçer benim hayatım
İşte böyle dertler söyletir beni
Bir kırık saz gibi inletir beni
Yeter be sevgilim söyletme beni
Anlatmakla bitmez benim hayatım
SENSİN TESELLİM
Ben sana ne yapmıştım ki
Sen yüzünü asıp gittin
Benim kahrım yokluğa
Sen bunu bahane ettin
Bir sebep göstermeden
Nasıl ayrılıyorsun
Sensin benim tesellim
Sen beni anlamıyorsun
Ezilmişim hayatın
Çekilmeyen yükünden
Seninde farkın yokmuş
Gülmeyen kaderimden
SÖYLETEN SENSİN
Hep köle misali zincire vurdun
Ben sana dost oldum sen düşman oldun
Sen beni kendine göremi buldun
Hayinsin diyorsam söyleten sensin
Sana söylediğim sözlere kızma
Sitem ediyorsam ettiren sensin
Senden çektiklerim yetti canıma
Zalimsin diyorsam söyleten sensin
Canımsın dedikçe kıymet bilmedin
Kazandıklarına değer vermedin
Sen belki bu kadar hiç sevilmedin
Vefasız diyorsam Söyleten sensin
ZAMANIMIYDI
Senin varlığına alışmış iken
Sonsuz mutluluğa kavuşmuş iken
Bütün dertlerimi unutmuş iken
Bırakıp gitmenin zamanıydı
Mutluluk resmimiz soldu elimde
Adın hıçkırığa döndü dilimde
Beni terk etmenin, beni terk etmenin zamanımıydı
Dön desem sana dönmeyeceksin
Sev desem yeniden sevmeyeceksin
Ne hallere düştüm bilmeyeceksin
Bırakıp gitmenin zamanımıydı
HERKES ÖĞRENSİN
Aşkımı sen söyle bilmeyenlere
İnsan nasıl sever herkes öğrensin
Bir aşk için nasıl kahrolunurmuş
Söyle ki bilmeyen herkes öğrensin
Gururumu yere attığınıda
Sevgimi hüsrana kattığınıda
Aşkımı ellere sattığınıda
Söyle ki bilmeyen herkes öğrensin
Sevip gülemedim bu yeryüzünde
En büyük arzular kaldı içimde
Bütün günahlarım senin üstünde
Söyle ki bilmeyen herkes öğrensin
ÇOK İYİ DÜŞÜN
Elveda demeden çok iyi düşün
Ayrılık sonradan zor gelir sana
Bir gün gelir hasret yakar içini
Sevgilim muhtaçtır insan insana
Yaşanan mazi var unutamazsın
Yabancı kollarda sen dolaşamazsın
Gururun bırakmaz ağlayamazsın
Bir dost bir arkadaş gerek insana
Gidersen kahrolup yıkılacağım
Acılar seline karışacağım
Bu aşkın yolunda kaybolacağım
Ayrılık zor gelir seven insana
GÜNAHIN BANA KALDI
Gönlüm aşk deryasında sürüklenen bir saldı
Senin eşsiz varlığın tutunduğum tek daldı
Titreyen bedenini kollarımda sıkarken
Benim olsun dediğin günahın bana kaldı
Dudaklarımda kalan kabulsüz bir dileksen
İstemem sevme beni sevilmek sensizlikse
Ömür denen yollara hicranı diziyorum
İçimdeki sızıyı herkes den gizliyorum
Mademki ben insanım ümitle yaşıyorum
Senden merhamet değil sevmeni bekliyorum
|
